Kar
Nobel ödüllü Türk yazar Orhan Pamuk, 2002 yılında yayımladığı Kar adlı eserinde siyasi ve toplumsal konuları roman penceresinden ele alıyor. Yazarın “ilk ve son siyasi romanım” olarak tanımladığı eser, Kars şehrini merkeze alarak Türkiye’de cehalet ve yobazlık sorunlarını konu ediniyor. Roman, toplumun en hassas konularından olan kadın meselesini irdelemesi bakımından, aynı zamanda kitlesel bir eleştiri niteliği taşıyor.
Postmodernist Yazarın Klasik Eseri
Türkiye’de teknik romancılığın ve postmodernist roman akımının en güçlü temsilcilerinden olan Orhan Pamuk, Kar romanında uyguladığı klasik teknik ile yazarlık kariyerine farklı bir çizgi ekliyor. Romanlarında heyecan ve gerilim unsurlarına çok fazla yer vermeyen yazar, bu eserinde de derin konuları gündelik yaşamın akışı üzerinden okurlarına aktarıyor. 43 bölümden oluşan Kar, böylece okurlarının yaşamına da yeni bir sayfa ekliyor.
Kar ile Başlayan Yolculuk
Kar, Almanya’dan Kars’a doğru yola çıkan sürgün bir köşe yazarı ve şairin yaşadıklarını ele alıyor. Kitap, başkahramanı olan Kerim Alakuşoğlu’nun Erzurum’dan Kars’a yaptığı otobüs yolculuğu ile başlıyor. Yolda karın yağışını izleyen başkahraman, çocukluk günlerini hatırlayarak kar ile masumiyeti özdeşleştiriyor. Ve kendisiyle konuştuğu bu sürede, adını sevmediği için kendisine “Ka” denmesini tercih ettiğini de okurlara açıklıyor.
Ka, sıkça gündeme gelen Kars’taki kadın intiharlarını araştırmak için yola çıkıyor. Şehre adım attığı anda ise belediye tarafından binalara asılmış “İnsan Allah’ın bir şaheseridir ve intihar bir küfürdür.” yazılı posterler dikkatini çekiyor. Ka, burada geçirdiği süre boyunca, şehirdeki insanları ve dini faaliyetleri gözlemleme şansına sahip oluyor. Pamuk’un fikirlerinin de çokça hissedildiği Kar, bu yönüyle aslında yazarın Kars’a olan hayali yolculuğu olarak dikkat çekiyor.
